sa fos bon da scrivar la belesa di tò òc
|
sa tal tegni curà al tò corp 'l è anca bon da durarat na vita
|
sa t’la fè in dal nom dal Signor o dla Patria, agh sarà gnanca la delinquensa pusè crudel che la gent l’at podrà mai perdonar
|
scrivar con al computer a l’è velocità e eficensa. Ma con la carta a l’è al piaser
|
scrivar l’è na manera da parlar sensa chi t’interonpa
|
scrivar l’è senpar nascondar quel in manera che an qualdun al la cata
|
scrivar na poesia dopo Aushwitz l’è na barbarie
|
scusèm s'av dagh dal vù, ma al fat a l'è ch'a n'av conosi mia ben
|
se al voto al canbies quèl i la fares fœra dla lege
|
se dò persone le ‘s vœl ben, an gh è mia an bel final
|
se fè vedar ch’a gh ì ‘d bisogn da quèl, a gh avrì gninte. Par far besi bisogna far finta d’esar sior
|
se fœsom bon da esar ünì…cme al sares bel e davsin al fütur
|
se i gioan i gh darà pü ragion, anca l’onipotenta e misteriosa mafia la svanirà in dal gninte
|
se i om i saves ben al pericol ch’as cor a droar certe parole, i vocabolari in dle vedrine di librèr i sares invoià con na carta rosa con scrit insima: droar con manera a podres s-ciopar…
|
se i tò prinsipi da cosiensa it fa dventar trist, stà sicur chi è sbaglià
|
se in dal sogh dal balon a gh è violensa a l’è parchè al dì d’incò in Italia a conta sol chi vins
|
se le la sa spiega con ‘n esenpi mì a capisi pü gninte
|
se na dona l’è vestida mal, as varda subit al so vestì. S’l’è vestida ben, as notarà la dona
|
se ogni roba in sla tera la füdes ragionada an sucedares gninte
|
se on popol al sa speta da esar libero anca s’l è ignorant, al spera in quel ch’an podrà mai sucedar
|
se par via at vò catar amicisia, dolcesa e poesia , at gh è da portartle a drè
|
se uno al vol moar al mond l’è mei che prima as moa lù
|
se volema che le robe le canbia, bisogna ocüpar le banche e far saltar par aria la television
|
se ‘l Signor ‘l es mia fat la dona, ‘l avres fat gnanca ‘n fior
|
se ‘n bancher al salta so dla fnestra, coragh a drè , la gh è i besi
|
se ‘n òm al part con la certesa al riarà coi dübi, ma s’as contenta da cominciar con an qual dübi al rivarà, ala fin, a na qual certesa
|
se ‘n om ‘l è mia sipsost a conbatar par li so idee, o le so idee le val gninte , o ‘l val gninte lù
|
second le statistiche insima ala sanità an merican insima quatar al gh à an qual problema da testa. Proa a pensar a tri di tò mei amich. Si stà ben alora at sé ti
|
sem fat da material conpagn a quel ch 'l'intresa i insoni
|
sem insima a 'n treno ch'al và ai tresent a l'ora, an savema in doa as porta, ma soratut as sem acòrt ch'an gh è mia al machinista
|
sem la nostra memoria, sem cl'insonià museo da forme sgalbusade, cal muc da spèc rot
|
sem tuti inguai dadnans a la lège, ma mia dadnans a chi gh à da farla praticar
|
sema drè inparar a nostre spese che a roinar al nostar anbient as roinema nuantar stes
|
sema quel ch’a fema finta da èsar,a lora gh ema da star pran tant atenti a quel ch’a fema finta da èsar
|
sema quel ch’a fema par canbiar quel ch’a sema
|
sema quel ch’a fema ‘d solit
|
sema quel ch’a magnema
|
sema tre volte pusè sior di nostar vec, ma sema tre volte pusè content?
|
sema tüti condanà an solitari isolamentdentar a la nostra pèl, par tüta la vita
|
sema vià a giudicaras dai nostar ideai, chi àltar dale asiòn
|
sensa besi e sensa tenp, la fantasia l’as dventa ‘n insoni ch’al pasa e ch’al pol mia dventar asion
|
sensa memoria l’òm an al savres gninte, e an al savres far gninte
|
Sensa Sadam al mond al sta mei, chi sa cme al sares sensa Bush?
|
sens'atar a son mat, ma s'a nal son mìa, gnanca chi atar i dovres esar liberi
|
serca al ridicol in ogni roba e ‘t al catarè
|
serca da saveran pusè da chi atar, s’at po, ma mia dirgal
|
sercar vol dir averagh na rason. Ma troar vol dir esar lìbar, restar vert mia averagh na rason
|
serchè d’esar bon con la gent intant ch’a sì drè andar su parchè a v’la catarì anca in dal tornar sò
|
si vegn par mi a la matina, a la sera i gnarà par tì
|
sicome che al politich an al cred mai a quel ch’al dis, agh resta mal quand chi altar i gh cred
|
sicome che la vita l’è quela ch’l’è, a sa s’insonia la vendeta
|
sii altruista, rispeta l’egoismo da chi atar
|
slargaras vol dir conplicar le robe, e conplicar le robe vol dir invcir
|
sn dighi mia che la medsina la posa servir a ‘n qual òm, ma dighi ch’la va mia ben par i òm
|
sofrir sensa lamentaras l'è l’unica lesion ch'a gh ema da inparar in sta vita
|
sol a quei chi sa gh pias inparar, ai somar agh pias insegnar
|
sol chi an gh à mia paura da morara par la verità al la pol dir
|
sol ch’i ‘l gh à al coragio da sprofondar sensa vergogna al pœl otegnar i risultà püsè gros
|
sol in dle robe ch’le interesa mia ‘s pœl dar n’opinion sensa preconcet. ‘l è propia par quel che n’opinion data sensa preconcet la conta gninte
|
sol l’eror al gh à ‘d bisogn dl’aiut dal goeran. La verità la stà in pe d’ par le
|
sol quand a fa bastansa scür as pœl vedar le stele
|
sol quand avrì taià l’ültma pianta, velenà l’ültim fiüm, pescà l’ültim pes, alora a capirì che i besi i ‘n ‘s pœl mia magnar
|
sol quel ch'ò pers 'l è mio par sénpar
|
sol se ta t’invii in sal vial dal tramont at podrè incontrar l’aurora
|
solament chi s’aspeta gninte’l è da bon lìbar
|
solidarietà ‘n l’è mia dar, ma far quèl contra l’ingiustişia
|
soltant ai do cò dla scala sociale as riconos i re
|
soltant chi vins a decid quai i sia stà i fat pusè disgrasià a dna guera
|
soltant i coragios i è bon da perdonar. An vigliach a n’al perdona mai, ‘n l’è mia in dla so natura
|
Soltant i mort i ved la fin a dla guera
|
son an toch da tut quel ch’ò catà in sla me strada
|
son comunista, ringrasiando al Signor
|
son conparì ala Madona
|
son mia bastansa şoan par saver tüt
|
son otimista insima al futur dal pesimismo
|
son rivà ala conclusion che la politica l’è na facenda trop seria par esar lasada ai politich
|
son sénpar d’acordi con quei chi sa tant, basta chi parla par prim
|
son sentà in sla schena ad ‘n òm, son adrè ch’al fœghi, parchè al gh à da portaram. Intant a serchi da convinsar mi e chi àltar ch’agh ò conpasion par lü e gh dimostri la voia da faral star mei in qualsiasi manera, men che vegnaragh so dla schena
|
son stravolt dala legalisasion dl’abort parchè al pensi, conpagn tanti, la legalisasion dal copar
|
son ‘n òm coi limiti dla mè genrasion. Ma ‘n ò mai dit quel ch’an volea dir anca s’an ò mia sénpar dit quel ch’avria volì dir
|
sperar che ‘l mond at trata ben sol parchè at sé na braa persona l’è conpagn che ‘n tor an at taca mia sol parchè at magni mia caran
|
speri da dventar mai acsita vec da dventar religios
|
sta mia sbraiar da not par dmandar chi ‘t iuta, at podresi dismisiar chi ta stà davsin
|
sta mia seguir na strada şa segnada, l’at porta sol indoa on qualdün àltar al gh è şa sta
|
sta mia sercar da dventar ‘n òm da suces, ma pütost da dventar ‘n òm ad valor
|
stà situasion incerta l'è tremenda... sperema ch'la dura
|
sta vita chì l’è conpagn ‘n ospedal in dua ogni malà al vol soltant canbiar al let
|
star ad par tì, par al spirit, ‘l è conpagn al magnar par al corp
|
star da par nuantar a l’è bel ma bisogna ch’agh sia an qualcun ch’as diga che star da par nuantar l’è bel
|
stè atenti: al cadàvar da Marx al respira ancora
|
ste atenti: le Autorità Sanitarie le pœl far tanto mal ala salüte
|
stì mai scoltar le prime reasion, i è quasi senpar le pusè mei
|
sti mia admandaram d’esar gentile, admandem da conportaram conpagn s’al fœs
|
sti mia dropar la parola straniera :ideai. A podema diral in dla nostra lingua: boşie!
|
sti mia fidaraf ‘d n’idea ch’la’n ‘v sia mia gnida in ment intant ch’a caminavi
|
stì mia perdar tenp a sercar ostacoi: a gh an podres anca mia sar
|
sto disegn al m’è gnì in ment in sinc minut, ma gh ò brigà sesant’ani par rivar a faral
|
storia: cronaca al pusè dle volte falsa, da robe sucese al pusè dle volte ch’le conta gninte, capitade par colpa da re al pusè dle volte lasaron, e da soldà al pusè dle volte ignorant
|
suces 'l è averagh quel ch'as vòl. Felicità l'è voler quel ch'as gh à
|
s'adventa fedei a forsa d'infedeltà; al casìn al difend la cà
|
s'as gh es da studiar tute le legi an restares tenp par inbroiàrle
|
s'at disi la verità, t'at pò anca dismengar tut
|
s'at ghè paùra a sta' da par té, sta mia spusarat
|
s'at pias quel ch'at fé, al na sarà mai an laur
|
s'at vò che nisun a tegna schis sota i pè 'n atar, fà in manera che nisun a gh abia al poter
|
s'at vœ dventar sior con al scrivar, scrivi cle robe ch’le vegn lete da quei che quand i les i mœv i labar
|
s'at vœ mia vedar ‘n inbecile par prima roba at gh è da ronpar al spec
|
s’a gh es da dir da bon quel ch’a pensi, i’m metares o in galera o in manicomi. E ‘ndema a son sicur ch’la sares acsì par tuti
|
s’am iutè a capir quel ch’a son drè dirav a v’al spiegarò pusè mei
|
s’an at sé mia pront a veragh tort, at gnarè mai fœra con quèl d’original
|
s’an ta ta speti mia quel ch’a podres sücedar at al scoprirè mai, parchè ‘l è sblisios e in basòl
|
s’as ceta quèl, as comincia a soportaral e po al dventa anca normal
|
s’as metema insiem nisun as vinsarà
|
s’at conosi ben l’argoment, le parole le vegn ad par lore
|
s’at gh è an talento dròpal, in ogni manèra, mia tegnaral dacat, ma spendal conpagn an milionari ch’al vœl andar in malora
|
s’at iuti uno ch’lè in ‘n inbròi, sta sicur ch’a s’an ricordarà…la prosima volta ch’as catarà in ‘n inbroi
|
s’at vò inparar, insegna
|
s’at vò veragh an quadar da quel ch’a sucedarà, imaginat an scarpon ‘d sorvia a la facia ‘d ‘n om, par senpar
|
s’at vœ far ridar al Signor, contagh quel ch’at gh è intension da far
|
s’av fidè da uatar stes, fè in manera che chi atar is fida da uatar
|
s’ò scrit sta letra csì longa, ‘l è stà parchè ‘n gh ò mia vì tenp par farla curta
|