ich bèn gêk, da's iet wao zèkker ès; mêr at ich 't nie bèn, dan ès doe niemed wao vraaj maog rondloope
|
ich bèn liever nen optimis wo zich verdoëlt, as ne pêssimis wo geleik krig
|
ich bèn nie joeng genoeg vér al te wiëte
|
ich bèn vér de liberaliziëring van drugs… toch zèkker èn de sport
|
ich betrouw alleen de statistikke wo ich eeges noë m'n hand héb konne zètte
|
ich drènk geenen alkool; nie omdat ich zoevel karaktaer héb, mê omdat ich nen aanderen drank liever héb, ên da's wotter
|
ich gaef geen almoeze, doe bèn ich nie êrrem genoeg vér
|
ich geleef dat ich de 'missing link' tèsse de beiste ên de 'homo sapiens' héb gevonne: 't zin vae
|
ich geleef mèt heïl m'n hat dat de rèveluuse 't begin ès van al wao raech ên zjus ès èn de wêrd
|
ich gon haaj nie on zein toffel zitte kieke waajstich its - mèt niks èn meinen teleïr - ên mich 'ne geneide' nieme. On toffel zitte ès nog iet aanes as geneid zien. Dat ich haaj èn Amerika bèn wilt doever nog nie zègge dat ich nen Amerikaonder bèn
|
ich héb al se laeve nie aanes gedond as de reegel bevêstige
|
ich héb alselaeve zau gelaef dat ik kan daudgon mèt draaj honned doezend zaoke op me gewiëte, ên van niks geene speit
|
ich héb de zwoerste zonde begange wo doe besteet: ich bèn ni gelèkkig gewès
|
ich héb dér te sjreive nauts eege wille zien mèt de minse, eegelek héb ich mèt niemed auts eege wille zien
|
ich héb geenen teid vér mich te spoejje
|
Ich héb gekersiërd, ze hébbe mich gefeis, de wêrm zon héb ich op me gezich gevield. Laeve, de moes mich niks! Laeve, vae zin kit!
|
ich héb kop èn mander van boëve de siëvetig: de liefde wao ze gaeve ès alteid vér 't laeve
|
ich héb sjans ooch al fêrm liefdesaffaeres mètgemok bau mêr eene èn 't spiël wor
|
ich héb 't alteid al kemik gevonne waaj 'n biëk moet vrèngele ên doen vér sjaun onder alle brègskes dér te konne
|
ich héb 't aofgeleïrd van raechaut me gedach te zègge, de minse verston dich zoe rap verkeïrd allewaajl
|
ich héb 't raech van m'n eege tiëge te spraeke – ên doe hèt niemed iet on te zègge
|
ich kan lêstig geleeve dat God èn den hiemel os hiëse, rië ên verstand hèt gegaeve, ên tegeleik hèt gewild dat ve daaj nie zooë gebreike
|
ich kan nie laeve mèt iemed wao nie zonder mich kan
|
ich kan 't mich nie pêrmittiëre van m'nen teid te vergojje on gêld verdiene
|
ich kan, at ich on 't sjreive bèn, mèt vertaolers geen raekening haage, doe gon ich nie mèt beginne, aanes haag ich langenlèste mêr ne flaaë klits van wiëd iëver, sjèttelwotter zonder riëk of smaok
|
ich kraajg altijd koempasse mèt iemed wo dér 't volk wiëdt opgehiemeld: al wo dae mins mêr hoêf te doên vér wir autgepoêd te wiëne, ès lang genoeg blijve laeve
|
Ich laes ooch bik, heïl viël bik: al leïr ich doë nie zoeviël van as van 't laeve. De boek boe ich nog 't meeste van geleird héb, ès den diksjenaer. Oh, den diksjenaer ès mich zoe lief! Mê de stroët ès mich nog liever, de sjunste diksjenaer wao doe ès!
|
ich moét ze wol volge, ich bèn hinne baos
|
ich sjilder de zaoke waaj ich ze dènk, ni waaj ich ze zien
|
ich sjriëf de sjaunighèds van z'n ooge, at ich kos
|
ich wiët dat gedichsjes vandoen zin, mê vér wao zjus, dat kan ich nie zègge
|
ich wiët nie of God besteet, mê 't zoo baeter autzien vér 'm atter nie bestond
|
ich wil ael niks bewaajze, ich wil alleen mêr lotte zien
|
ich wil nie aofstraaje dat vroolaaj stoem zin: God eeges hèt ze gemok prêl waaj de mander - gekots ên gesjiëte
|
ich wol de pêrfêkse, ên wo goed wérkde héb ich vertêstrewiërd
|
ich zal al 't land bekieke as waur 't van mich, ên dat van mich as waur 't van alleman
|
ich zèk alteid: de minse zin ammel zot
|
ich zoo mèt dich wille doên wo den opgang deet mèt de kiëzebeem
|
ich, dat bèn ich ên waaj 't mèt mich gestéld ès
|
idoole van h'nen traun trèkke da's een zaok, tevér zérge dat ze nauts zoe haug geraoke iet heïl aanes
|
ielek woëd wos auts e neologisme
|
iemed grauttrèkke ès feitelek niks aanes as prebiëre 'm z'ne liëge kop te vervange dér ne kloëre kop
|
iet wao simpel ès lêstig maoke, doe ès niks aon; iet wao lêstig ès simpel maoke, zoe simpel as een ên een twei ès, dat heete ze: kreativiteit
|