Logos Multilingual Portal

Select Language



François Duc de La Rochefoucauld (1613 - 1680) 

French classical author. His Maximes (1665, fifth enlarged edition 1678) are terse, highly polished observations on human nature, which undermine the concept of disinterested virtue and the power of the will depicted by Corneille in his plays. La Rochefoucauld substitutes a pessimistic picture of man in which subconscious self-love lies behind every action. His views reflect the changing moral climate of the later 17th century, also seen in the work of Mme de La Fayette.

daar is geen hartstog waarin die ego so sterk optree as in verliefdheid nie; ‘n mens is altyd meer geneë om die rus van die geliefde te versteur as om jou eie prys te gee
die beste manier om jouself te mislei, is om te glo dat jy sluwer is as ander
dikwels doen ons goed net om later ongestraf daarvan af te kom wanneer ons kwaad gedoen het
dit is skandeliker om jou vriende te wantrou as om deur hulle bedrieg te word
dit is veel makliker om \'n eerste begeerte te onderdruk as om dié te bevredig wat daarop volg
in vriendskap soos in liefde, is ’n mens gelukkiger oor die dinge wat jy nie weet nie as oor dié wat wat jy wel weet
net belangrike mense het belangrike foute
ons het almal genoeg krag in ons om die swaarkry van ander te dra
ons sou maar te skaam wees vir ons mooiste dade as die mense geweet het van al die motiewe daaragter
ons vergeet ons foute maklik wanneer dit slegs ons is wat daarvan weet
oormatige haas om ’n guns te vergoed is ’n vorm van ondankbaarheid
wie nie in staat is om lief te hê nie, is selfs ongelukkiger as een vir niemand liefhet nie