Logos Multilingual Portal

Select Language



Oscar Wilde (1854 - 1900)  

Poet and dramatist, son of Sir William Wilde, the eminent surgeon, was born in Dublin, and educated first at Trinity College, and later at Oxford.
He was one of the founders of the english esthetic movement which believed in art less as an escape from than as a sobstitute for life.
The poets of the nineties aimed to demonstrate, in their works as well as in their existence, a way of life which was identical to a way of art. Among his writings are Poems (1881), The Picture of Dorian Gray, a symbolic novel and the manifesto of english estheticism, and several plays, including Lady Windermere’s Fan, A Woman of no Importance, and The Importance of being Earnest. In his comedies, unlike his prose writings, Wilde strove to reduce the formulas of the Victorian melodrama to an ultrasophisticated stylization. But dialogues and plots showed an ideal wit and an extraordinary love of paradox capable of provoking and shocking the contemporary audience.
Later on in his brief life, he was convicted of a serious offence (Wilde was accused of homosexuality), and after his release from prison in Reading, he went abroad and died miserably in Paris at the age of 46.
From Biographical Dictionary of English Literature - the Everyman Edition of 1910


links:
 - Photographs of Oscar Wilde
 - The World-Wide Wilde Web

a begatas podemos pasar añadas sin bibir cosa, y de golpe toda ra nuestra bida surte en un inte
a educazión ye cualcosa almirable, pero de cuan en cuan debemos remerar que cosa que balga a pena conoxer pué estar amostrato
a nuestra berdadera bida gosa estar a que no bibimos
adoro os partitos puliticos, l\'unico puesto que nos queda do ra chen no charra de pulitica
almiro a ros ombres que han pasato d\'os setanta; perén ofrexen a ras mullers un aimor ta toda ra bida
as clases populars no tienen más misión que ra de dar o güen exemplo
as grans zelebrazions d\'o mundo se fan en o zelebro
as mullers nos aiman por os nuestros defeutos. Si tenemos muitos nos perdonan tot, encluso o nuestro esmo
bi ha nomás una cosa en o mundo que ye pior que fablen de un, y ye que no fablen de un
bi ha que chugar perén leyalmén... cuan se tien güenas cartas
cualsiquier puede simpatizar con as penas de un amigo, simpatizar con os suyos esitos requiere una natura estraordinaria
cuan a chen ye perén d\'alcuerdo con yo, siampre tiengo ra impresión d\'estar entibocato
debemos estar modestos remerando que ros demás son inferiors a nusatros
en asuntos de importanzia bital lo alazetal ye ro estilo, no a sinzeridá
en cheneral digo perén lo que pienso de berdá. Pero güé en diya s\'ha combertito en un grau error porque se corre o risque d\'estar malreplecato
en iste mundo esisten solamén dos traxedias. A primera consiste n\'otener lo que se deseya, a segunda en otener-lo
enxamás des esplicazions. De totas trazas os tuyos amigos no\'n nesezitan e ros tuyos enemigos no\'n creyerán
esisten dos menas d\'omes: os chustos y os inchustos. A dibisión a fan os chustos
esperenzia ye o nome que damos a ras nuestras entibocazions
haber tenito una güena educazión ye güe una gran esabantalla, ya que escluye de muitas cosas
iste suspenso ye terrible... aspero qu\'en dure
l\'aimor no ye ziego, beye bien de luen; a prueba ye que prenzipia a beyer os defeutos a mida que se alexa
l\'ome ye un animal razional que perén trafega os estripos cuan l\'in demanda que autúe menato por os ditatos d\'a ragón
me cuaca fablar. Muitas begatas charro con yo mesmo con tal de ascuitar-me y soi tan intelixén que a begatas no repleco lo que digo
mientres a guerra siga considerata como mala, conserbará a suya embalizadura . Cuan siga tenita por ramplona, aturará a suya popularidá
no bi ha cosa en o mundo como ra debozión d\'una muller casata. Ye cualcosa que dengún ome casato conoxe en asoluto
no dixa d\'estar traxico que apenas l\'ome imbentó una maquina capable de remplazar-ne en o triballo, empezipió a pasar fambre
no soi pro choben ta saper-ne tot
nomás podemos dar una opinión imparzial sobre as cosas que nos intresan; sin duda, ye por ixo mesmo que ras opinions imparzials no tienen balura
o deber ye lo que asperamos que faigan os atros
o egoismo no pende en bibir como nos parixe, sino en pretender que os atros biban como a nusatros nos parixe
o parixer publico ye un intento d\'organizar a innoranzia d\'a chen, y de puyar-la a dinnidá con a fuerza fesica
o poblico tien una curiosidá insaziable de saper-lo tot, eszeuto de lo que bale la pena saper
o triballo ye o refuxio d\'os que no tien cosa millor que fer
os chobens de güe prexinan que os diners lo son tot , e cuan se fan mayors lo sapen
perdona perén a ros tuyos enemigos, no bi ha cosa que lis encarrañe más
pesimista ye a presona que cuan puede eslexir entre dos males, eslixe os dos
prou amillorar una presona ta malmeter-la
se puede almitir a fuerza bruta, pero a ragón bruta ye insoportable
son muitas as cosas que se arrullarban si no estiese por o temor de que autro ras pueda recullir
ta saper lo que de berdá quiere dizir una muller, güella-la, no\' n ascuites
tenemos muito en común con os norteamericanos, eszeuto claro ye a luenga
tot ye perigloso. Pero de no estar asinas, no balerba a pena bibir
un deberba estar perén namorato. Por ixo en xamás deberba-nos casar-nos
un fumarret ye l\'exemplo perfeuto d\'un goyo perfeuto. Ye esquisito e lo dixa a un insatisfeito, que más se puede demandar?
ye chustamén porque l\'umanidá no sapeba an yera andurriando que logró trobar o suyo camín
ye increyiblemén mostroso que ra chen diga dezaga de nusatros cosas que son de raso berdaderas