là donde brùxan i libbri a va a finî che brùxan i òmmi ascì
|
làscite ghiâ da-o figgeu che t'ê stæto
|
lasciæme dî, à costo de pai redìcolo, che o vëo revoluçionäio o l'é ghiòu da di grændi sentimenti d'amô
|
leze e ëse coioxi a l'é a mæxima cösa
|
lìarte a l'é a böxìa ch'a ne permette de capî a veitæ
|
lìòmmo o no sa ciù cöse che e ätre bestie. O ne sa de meno. Lô san cöse gh'an da savei. Niätri no
|
l'América o l'é un paise ch'o no sa dond'o va ma o l'é deçiso à stabilî un record de speditessa pe arrivâghe
|
l'amixiçia a l'é fæta de lealtæ, e no de fedeltæ pasciva
|
l'amixitæ a l'é un tratiâ desinteessòu tra di pægi; l'amô o l'é 'na relaçion accandacâ tra baccæn e scciavi
|
l'amô de patria o no conosce e frontëe di ätri
|
l'amô o desmette d'ëse un piaxei quand'o no l'é ciù un segretto
|
l'amô o fa vegnî matti, o maiezzo o fa vegnî becchi, o patriottìximo nesci e grammi
|
l'amô o l'é a neggia ch'a se forma co-o vapô di sospïi
|
l'amô o l'é l'infinïo à dispoxiçion di cæn
|
l'amô o l'é quello ch'o l'intravegne à 'n òmmo e à 'na dònna che no se conóscian
|
l'amô o l'é sempiterno, scin tanto ch'o dùa
|
l'amô o l'é söo che un brutto mastrusso contra de niätri, tanto che contunnie a smersa umann-a
|
l'amô o no l'é mai asgreiòu
|
l'amô tra chi imprende e chi mostra o l'é o primmo e ciù importante scæn verso a conoscensa
|
l'ànima de l'òmmo a no pâ mai tanto fòrte e nòbile comme quande a renonsia a-a vengansa e a s'incalla à perdonâ un tòrto
|
l'approvaçion di ätri o l'é un stimolante che de vòtte l'é megio no fiâse
|
l'arte a l'é un investimento de palanche, a coltùa a l'é un àlibi
|
l'arte a no l'è un spegio da aspegiâ o mondo, ma un martello da dâghe di corpi
|
l'arte a scròlla d'in sce l'ànima a pùa ch'a se gh'é ammuggiâ inta vitta de tutti i giorni
|
l'attô o l'é un böxardo scinçëo
|
l'avvegnî o l'appartegne a-e gente che vé e poscibilitæ alò che végnan ciæe pe tutti
|
l'avvocato o l'é pe natùa o compâ do banchê
|
l'é bello accòrzise da maniman che n'accapimmo ninte
|
l'é ben ben bello no fâ do mâ. Ma l'é ben ben brutto no fâ do ben
|
l'é ben ben diffìçile travaggiâ benìscimo e, into mæximo tempo, desprexâ o lòu che ti fæ
|
l'é ciù fàçile desintegrâ un àtomo che un pregiudiçio
|
l'è ciù fàçile perdonâ un nemigo che un amigo
|
l'é ciù fàçile scombatte pe di prinçipi che anâghe appreuvo
|
l'é ciù megio azzontâ da vitta a-e giornæ, che de giornæ a-a vitta
|
l'é de bon fâ scrive i sò regòrdi, pe un ch'o l'à 'na gramma memöia
|
l'è de grammo antevedde, màscime in ponto avvegnî
|
l'é de grammo arriescî o fâ accapî quarcösa à 'na personn-a che o sò saläio o depende da-a sò capaçitæ de no accapîlo
|
l'é de grammo conosce quelli che va appreuvo a-a corrente de sò idea
|
l'é de grammo dî chi l'é che fa e pezo çiötaie, se i nemixi co-e pezo intensioin ò i amixi co-e megio
|
l'é megio ëse ottimisti e avei tòrto che pescimisti e avei raxon
|
l'é megio no avei de leze che infrànzile tutti i giorni
|
l'é megio savei cöse inùtile ciuffïto che no savei ninte
|
l'é peigoso avei raxon inte de costioin donde e ötoritæ constituïe gh'an tòrto
|
l'é perché l'umanitæ a no saiva ond'a l'anava ch'a l'é arriescïa à trovâ a seu stradda
|
l'è pròpio quande ç'ascordemmo de niätri che riescimmo à fâ de cöse che se meitan d'ëse arregordæ
|
l'é ræo che i òmmi che gh'an o màscimo respeto pe-e dònne séggian tegnùi da conto da liätre
|
l'economia do mondo ancheu a l'é unna stramesuâ casa da zeugo
|
l'educaçion a l'é a mainëa chi ne consentisce d'arrivâ à 'n livello ciù ærto de pregiudiçi
|
l'educaçion l'é quande se descreuve da maniman che no semmo ninte
|
l'egoìximo o no sta into vive comme voemmo niätri, ma into pretende che i ätri vìvan comme ne gusta à niätri
|
l'erético o l'é quello ch'o l'appissa o feugo, no quello chi ghe bruxa drento
|
l'espanscion a gh'à drento a complescitæ, e a complescitæ l'accandacâse
|
l'espeiensa a l'é quella cösa mäveggiosa ch'a te fa conosce i sbali quande ti î fæ 'nna segonda vòtta
|
l'essensa da matemàtica a sta inta seu libertæ
|
l'evoluçion da smersa umann-a a no se compià inte pöco dexenn-e da miggiæa d'anni comme intravegne pe-e bestie domésteghe, scì ben inte 'n muggio de mioin de anni, comme pe-e bestie sarvæghe. De fæto l'òmmo o l'é e o saià pe de longo un animâ sarvægo
|
l'evoluçion, ch'a va da l'ameba à l'òmmo, a-i filòsofi a ghe pâ un progresso, ma no semmo se l'ameba a l'é da mæxima opinion
|
l'existensa de'n desoccupòu a l'è 'na denegaçion do drïto de vive ch'a l'é pezo che a mæxima mòrte
|
l'idealìximo a l'é a nòbile tòga che i scignöi da polìtica ghe ingheuggian a sò smangiaxon de comandâ
|
l'idealìximo o cresce in proporsion drïta a-a nòstra distansa da-o problema
|
l'ignoansa a l'é a ciù gran vivagna de feliçitæ
|
l'ignoansa a l'é a moæ da feliçitæ e da satisfaçion do sesso
|
l'ignoansa a l'é vixinn-a a-a veitæ ciù che o pregiudiçio
|
l'imaginaçion a l'é söo che o fruto da nòstra memöia
|
l'imaginaçion a ne confòrta de quello che no poemmo ëse. O senso de l'umorìximo de quello che semmo
|
l'imaginaçion a serve pe viægiâ e a costa meno
|
l'impëio britànnico o l'é nasciùo da-a despeaçion de'n'intrega geneaçion de ingreixi ch'an siassòu o mondo in çerchia de 'n pittin de mangiâ comme se deve
|
l'importante no l'é aveighe tante idee ma vìvine unn-a
|
l'importante no l'é de fâ tante cöse, ma fâle con tanto amô
|
l'inçertessa a l'é unna margaita che e feugge no ti ê finisci mai de desfeuggiâle
|
l'infeliçitæ a se peu ciammâ a differensa tra e nòstre capaçitæ e e nòstre speanse
|
l'inferno e o pareiso me pan feua mesùa. E açioin di òmmi no meitan coscì tanto
|
l'instruçion a l'é 'na cösa mai bella, ma de semme in semme besorriæ tegnîse ascì à mente che no gh'é ninte de quello chi conta in davvei ch'o pòsse ëse mostròu
|
l'intellettuale o l'é un scignöo ch'o fa ligâ torna i libbri ch'o no l'à lezzùo
|
l'intelligensa a no ne fa vegnî solo ciù raçionali, ma ascì ciù peigoxi
|
l'ipocrexìa o l'é un regallo che o viçio o fa a-a virtù
|
l'istöia a ne mostra che i òmmi e e naçioin se compòrtan con do sæximo söo che quande an avùo fornïo tutte e ätre poscibilitæ
|
l'istöia a saià corteise con mi, appreuvo che gh'ò l'intension de scrìvila
|
l'istöia d'amô milïa a l'é quella ch'a se desgheugge tutta pe pòsta
|
l'Italia a marçisce inte 'n bon stâ ch'o l'é egoìximo, nesciaia, ignoansa, ciæto, moralìximo, coaçion, conformìximo; prestâse inte quarche mainëa à fâ cresce sto marsumme o l'é, òua, o fascìximo
|
l'òmmo bravo o l'é intelligente, quello grammo o l'é pe de ciù, ascemellòu. E deutte morale e quelle intellettuale van da mæxima
|
l'òmmo chi perde l'onô inti daffæ, o perde segge i daffæ, segge l'onô
|
l'òmmo ch'o se preuva à guägnâse l'affeçion di ätri con de bonn-e açioin, o l'é destinòu in cangio à fâ l'amäa espeiensa da desconoscensa
|
l'òmmo ciù ricco o l'é quello che i seu piaxei en ciù à bon patto
|
l'òmmo o cortiva mille reuse e o no gh'attreuva quello ch'o çerca; ma o porrieiva attrovâlo inte 'nna reusa sola
|
l'òmmo o l'é de longo lesto à moî pe 'nn'idea, basta ch'a no ghe segge ciæa
|
l'òmmo o l'é fæto d'ægua tòsto pe l'80 via çento; donca no gh'é da mäveggiâse s'o l'é inquinòu
|
l'òmmo o l'é l'ùnico bestia ch'o ven rosso. Ò ch'o n'à de beseugno
|
l'òmmo o l'é un animâ soçiale ch'o l'à in ïa i seu scìmili
|
l'òmmo o l'é un garsonetto, o dô o l'é o seu meistro
|
l'òmmo o l'é unna bestia raçionale, ch'a perde o contròllo tutte e vòtte ch'o dovieiva comportâse segondo e régole da raxon
|
l'òmmo o no vive söo che de pòule, mæximo se de vòtte o l'é constreito à mangiâsele
|
l'òmmo o prodùe o mâ comme e avie prodùan l'amê
|
l'opinion che un chi credde o segge ciù feliçe che l'àteo a l'é strafaläia, comme quella che un ciocco o segge ciù feliçe che un chi n'é bevùo
|
l'organizzaçion da soçietæ americann-a o l'é un scistema incroxòu de mezi monnopòli che tutti san che gh'en pe-e palanche, con di elettoî che tutti san ch'en orbixæn, e tutto sotta a ghìa di mezi de comunicaçion che tutti san ch'en böxardi
|
l'originäio o no conresponde ben a-a traduçion
|
l'originalitæ a l'é l'arte de copiâ sensa fâse descreuve
|
l'oscenitæ a no l'é a pornografìa, l'oscenitæ a l'é che ghe segge quarchidun ch'o pòsse moî da-a famme
|
l'ottimista o l'é quello ch'o pensa che e cöse no peuan anâ pezo de coscì
|
l'ottimista o se credde che sto chì o segge o megio di mondi che ghe pòsse ëse; o pescimista o l'a poïa ch'a segge pròpio coscì
|
l'umanitæ a gh'à da mette fin a-a guæra, se donca a guæra a mettià fin à l'umanitæ
|
l'ùnica cösa che ne mostra l'espeiensa l'é l'espeiensa a no ne mostra ninte
|
l'ùnica cösa ch'a no lascia che o Segnô o ne mande un ätro deluvio a l'é che o primmo o no l'é servïo
|
l'ùnica lòtta ch'a se perde a l'é quella ch'a se mòlla
|
l'ùnica mainëa che un giornalista o dovieiva ammiâ un polìtico a l'é da l'ærto in basso
|
l'ùnica mainëa de desviluppâ o senso de responsabilitæ inte personn-e a l'é de affiâghe de responsabilitæ
|
l'ùnica mainëa de no dâ à divedde a-i ätri i nòstri lìmiti, a l'é quella de no scompassâli mai
|
l'ùnica tendensa do cine da giornâ d'ancheu a l'é guägnâ un sacco de palanche
|
l'ùnico tiranno a-o mondo che pòsso açettâ a l'é a mæ conscensa
|
l'utopìa a sta a-o zinâ. M'arentiscio de doî pasci e lê a s'arrösa de doî pasci; fasso dexe pasci e o zinâ o s'arrösa de dexe pasci; pe quante camminn-e, no l'acciappiò mai. Cös'a serve l'utopìa? A serve pròpio à camminâ
|
l'ægua a parla pe de longo ma a no se ripete mai
|
