o fat ‘n acordi da star insiem in pace con al tenp: lù am cor mia adrè, mi scapi mia via da lù, an dì o cl’àltar as catarema
|
ò inparà a dropar la parola ‘inposibol’ con al masim a dl’atension
|
ò lasà pèrdar la mè ducasion sol quand andava a scola
|
ò odià i me ani in Parlament conpagn ò odià i me ani al liceo. Tenp pers par gninte
|
o sema bon da vinsar le idee contrarie con la discusion, o gh ema da lasarle esprimar. An ‘s pœl mia vinsar le idee con la forsa, parchè in sta manera as bloca al svilup dl’inteligensa s-ceta
|
o tì lingua santa, o tì lingua ch’adori pusè che tut l’argent pusè che tut l’or
|
òc par òc, al mond al finirà òrb
|
ogni canbiament a dle nostre legi al porta via di besi dale bisache d’on qualdun par metari in dle bisache d’on qualdun àltar
|
ògni convinsion l'è na preson
|
ogni dotor al gh à la so malatia che gh pias püsè
|
ogni merican dispost a candidaras par dventar president al dovres, par definision, esaran sübit interdet
|
ogni nostar moment an l’è mai conpagn a n’atar, e nuantar an sema mai istes d’an moment e ch’l’atar
|
ogni om al ciama barbarie quel ch’a n’al fa mia lù
|
ogni om al gh à an so dover in dla vita, che ‘d solit an l’è mai quel ch’l’avres volì vergah
|
ògni paròla dita o scrita 'l è 'n linguag mòrt
|
ògni paròla la s' tira adrè la so memoria
|
ogni parola l’è boşiadra. Ma cosa gh è sensa parola?
|
ogni penser ‘l è n’ecesion a na regola general, quela da mia pensar
|
ogni satira che al censor al capis la vegn proibida
|
ogni tant dì la verità, csita it credarà anca quand at sè bosiàdar
|
ogni volta ch’a vedi an grand in bicicleta, a pensi che par la rasa umana gh è ancora na qual speransa
|
ogni volta ch’as discüt insima a na certa libertà, as discüt insima propia ala libertà
|
ognun al scolta sol quel ch’al capis
|
ognun al tos quel ch’al ved par i confin dal mond
|
on clasic ‘l è on lìbar ch’an al à mai fnì da dir quel ch’al gh à da dir
|
on gros toch da quela ch’a ciamema educasion an ‘l è altar che poch püsè d’on isolament dala realtà ch’al costa trop
|
on lìbar al gh à da èsar on manarin in dal mar giasà ch’l è dentar da nüàltar
|
on locòt ch’l’à stüdià ‘l è püsè locot d’on locot ignorant
|
on politich ‘l è üno ch’al darà la tüa dle vita, par al paes
|
ònsar, ofend pusè le anime bele, che mia sprèsarle
|
otimista ‘l è uno ch’al pensa che le robe le pol mia andar pegio da cme le va
|
o’ pasà la vita a confermar la regola
|
o’ volì la perfesion e ò roinà quel ch’andava ben
|