l mè religion l'è sercar la verità in dla vita e la vita in dla verità
|
La madar l’è al cœr a dla ca. La spend al stipendi dal padar par conprar quel ch’agh vœl par migliorar indoa lü al magna, al dorum e al varda la television
|
la question morale la gh è d’on bel tòch, ma oramai l’è dventada na question politica prima e püsè inportanta parchè dala so solusion dipend ‘l veragh incora fidücia in dle istitusion, la vera forsa par goernar al paes e al fat ch’agh sia da bon on regime da democrasia
|
la banca l'è cal post indoa i t'inpresta di bèsi sol s'at riesi a dimostrar ch'i 't agh vol mia
|
la belesa la servis a li done par faras voler ben da i om, l’ignoransa par voleragh ben
|
la belesa l'è in di òc da chi varda
|
la Bibia la s’insegna da voleragh ben ai nostar nemich cme si fos di amich. Pol daras ch’a sia acsì parchè le podres esar anca le stese persone
|
la bigamia a vol dir averagh an marì pusè, la monogamia listes
|
la borghesia l’è ‘n insiem da gent mia contenta da quel ch’la gh à ma contenta da quel ch’l’è
|
la borsa l’è cal post indoa i poch fürb i vegn divis dai so besi
|
la burocrasìa l'è na màchina gigantesca fata andar da nani
|
la categoria di povret l’an gh à atar conpit che quel da dar al bon esenpi
|
la Cesa la dis che la tera l’è piata, ma mì al so ch’l’è rotonda, parchè a n’ò vist l’onbra speciada in sla luna, e mì a gh ò pusè fiducia insima a n’onbra che in dla Cesa
|
la civiltà la và avanti e la fa aumentar al numar a dle robe ch’a podema far sensa pensar
|
la consiensa l’è conpagn an can ch’al pol mia inpediras da pasar, però nuantar a podema mia inpediragh da baiar
|
la copia l’è l’insiem da tre persone, indoa üna par al moment an la gh è mia
|
la corusion l’è conpagn la spasadura. Gh è da butarla tuti i dì
|
la cosiensa a l’è quel ch’a ta dsea tò madar da picolin
|
la cosiensa la ‘s proibis mia da far i pecà, però, par sfortuna, la ‘s dà mia al piaser da godari
|
la cosiensa l’è la vos da dentar ch’l’at dis che an qualdun al podres anca vedarat
|
la creasion da besi dal gninte, al dì d’incò, conpagn a fa le banche l’è la stesa roba da quel ch’a fa i falsari. Sol che però, i è divers quei ch’agh guadagna
|
la cresita di paes mia tant svilupà a l’è ligada al fat da mia veragh soldà
|
la crisi l’è propia al fat che ‘l vèc ‘l è adrè mœrar e ‘l nœf an al pœl incora nasar
|
la cultura l’è quel ch’agh resta a l’om quand l’à dismengà tut
|
la cultura l’è ‘n strument dropà dai profesor par far àltar profesor che po i farà àltar profesor
|
la decision di cristian da catar al mond brüt e cativ, l’à fat adventar al mond brüt e cativ
|
la delinquensa organisada an l’è atar che clatra facia (sporca) da dolar
|
la democrasìa a vol dir che nuantar sèrnema i nostar duce parchè i ‘sa dit quel ch’as voleom sentaras dir
|
la democrasia la da a tüti la posibilità da oprimaras da par lor
|
la democrasia la gh à da esar quèl püsè che dü lov e ‘n agnel chi decid cosa magnar da sena con na votasion
|
la democrasìa la ‘s met al posta di elesion chi fa i tanti inconpetent a l’incarich chi da in pochi inbroion
|
la democrasia l’è şgiasola a piantaragh sü trope bandiera la sa sbrişola
|
la descrision a dla realtà sensa la poesia la sarà mai perfeta
|
la diferensa tra na democrasia e na ditadura a l’è che in democrasia prima at voti e po at gh è da obedir ai ordan, in na ditadura at gh è gnanca da perdar tenp par andar a votar
|
la dificoltà pusè granda par capir n’opera d’arte l’è propria quela da voler capir
|
la dona ch’as capis ch’la farà na senada s’i gh dirà la verità la vœl esar inbroiada
|
la fantasia a dl’om l’è tant pusè povreta che la realtà
|
la fantasìa la va ben par viagiar e la costa 'd men
|
la fedeltà l’as gh à quand l’amor ‘l è pusè fort che l’istint
|
la felicità l'è mia quèl ch'as sent ma quèl ch'as ricorda
|
la felicità l’è conpagn a na parpaia: se t’agh cori adrè an at se mai bon da ciaparla, ma se t’at senti calm e tranquil l’è anca bona da vegnaras a pogiaras ados a ti
|
la felicità l’è na condision da fantasia, na volta i viv i dsea ch’l’era di mort, e incò i grand i dis ch’l’è di putin e i putin i dis ch’l’è di grand
|
la felicità l’è quèl da favolos: pusè t’an dè pusè t’an resta
|
la felicità 'l è an conpens ch'al ria a chi 'll'à mia sercà
|
la fin la giustifica i mesi? Grasie, Moggi
|
la finalità dl’òm l’è quela da vivar, mia da esistar. An perdarò tenp a sercar da slongaram la vita.droparò al me tenp
|
la forsa a dl'abitudin l'è csì gaiarda ch'as bituema anca a vivar
|
la forsa ad na lingua l'è mia quela da rifiutar quel ch'l'è forester ma in dal faral suo
|
la forsa dal stil l’è granda
|
la forsa l’an dipend mia dal fisich, ma dala volontà
|
la gelosia l'è 'n baiar da can cha tira i làdar
|
la gent conpagn le pegore, l’è bituada a ndar a drè an capo, acsì conpagn a capita in dla diresion giusta
|
la gent la gh avres da conosar i ri-sc ch'al cor chi 's vol copar
|
la gent la nodarà in dla merda sa t’agh metarè dentar an qual palanchin
|
la gent la resta inpresionada pusè tant da na busia pran grosa pusè che da na
|
la gent la va pusè d’acordi con al trist che mia con al content
|
la gent la viagia par sbalordirai a dle montagne ,dal mar , di fium, dle stele; e i ‘s pasa ad banda sensa gnanca meravigliaras
|
la gent l’an mor mia parchè agh manca al redit, ma parchè agh manca al necesari
|
la gent l’è ridicola sol quand la vœl esar o parar quel ch’l’an l’è mia
|
la gent mericana l’è organisada da gran sosietà in torta tra ‘d lor par via di besi, la gent stesa la ved o la vœl vedar poch e gninte, tüt sota la guida da giornai e television fals e spüdorà
|
la gent primitiva l’è la riserva dla morale dl’òm
|
la gentilesa a l’è la lingua ch’è bon da sentar al sord ch’è bon da vedar al ceco
|
la gentilesa l’è par l’om mmè al calor ‘l è par la cera
|
la gioentù l’è na malatia che dopo tuti i guaris
|
la gran diferensa tra pagar par far l’amor e mia pagar l’è che quel ch’a tal paghi al costa ad men
|
la grandesa 'n l'è mia in dal ricevar di onor, ma in dal meritari
|
la guera a l’è al meşo che al Signor ‘l à sernì par insegnaragh la geografia ai merican
|
La guera a l’è na lesion a dla storia che la gent l’as tegn mia in ment bastansa
|
la guèra la par bèla se üno an la conos
|
la guèra l’è la püsè inportanta forma da terorismo
|
la guera l’è sercar la pace col sangue. La pace l’è continuar a conbatar sensa
|
la guera l’è ‘n macel tra òm ch’ is conos mia par favorir òm ch’is conòs ma chi vorà mai coparas tra ‘d lor
|
la lege ch’la fa star in pe al capitalismo a l’è o ti o mi, e mia ti e mi
|
la lege, in dla so maestosa giustisia, la proibis sia ai sior che ai povret da dormar sota i pont
|
la lengua an l’è atar che ridur al penser in dla so manera pusè senpia
|
la lengua an l’è mia al vestì dal penser, ma l’è ‘l penser
|
la lengua l'è na pel: mi freghi la me lengua contra n'atra
|
la lengua l’è la pel a dl’anima
|
la letura par la ment l'è cmè l'esercisi par al corp
|
la liberasion di servidor dal Sud l’è part a dla lota par liberar i laorador dal nord
|
la libertà an l’esist mia, ma la sercar la libertà, quel sì. E ‘l è propia cal sercar ch’as fa dventar liberi
|
la libertà da stanpa l’è quela ch’l’à sofert püsè che tüti la lenta agonia dl’idea da libertà
|
la libertà d'amar l'è sacra come la libertà da pensar. Quel che incò 's ciama far i coran na volta as ciamava bastamiar
|
la libertà l’è tant presiosa ch’ a gh è da spartirla
|
la libertà par quei ch’agh va ben an goeran, par quei ch’i è da cal partì, par tanti ch’i sia an l’è mia libertà. La libertà l’è senpar e sol libertà da chi ‘l la pensa in n’ altra manera
|
la libertà ‘d na democrasia la trabala se la gent la lasa ch’a cresa al poder privà tanto tant da dventar püsè fort che l’istesa democrasia
|
la lingua l’è n’inpronta, la pusè granda dla nostra condision umana
|
la lingua l’è un insiem in dua ognun ch’a parla a gh n’à na part
|
la lota contra al poter a l’è la lota dla memoria contra al dismengaras tut
|
la lus dal Signor l’inorbis al mond invece che iluminaral
|
la machina ch’at fa far men fadiga pusè famosa al dì d’incò, l’è ancora an marì pien da besi
|
la machina fotografica l’an dis mia bosìe, ma la pœl esar dropada par diran
|
la mafia a l’è al pusè bel esenpi da capitalismo ch’a podema veragh
|
la mafia an al è mia soltant on problema talian, e gnanca on afar da copole e realtà vece di teron, ‘l è on problema dl’Europa
|
la mafia l’è cominciada e la finirà
|
la mafia l’l è ‘n afar conpagn ‘n àltar, con la diferensa che ogni tant al spara
|
la magior par a dla gent mia sol la ceta la violensa s’la vegn fata da autorità giuste, ma la pensa ch’la sia anca giusta contra certa gent sensa considerar chi è ch’al la fa
|
la magior part a dla gent la ‘n vol mia nodar prima d’esar bona da nodar
|
la malinconia a l’è la gioia d’esar malcontent
|
la manera d’esar brai moròs l’as pol usar sol quand an s’è mia inamorà
|
la mei manera da goder tanta libertà l’è quela da dargan tanta anca a chi atar
|
la mei manera par inparara a far an cine l’è quela da faran uno
|
la mei roba ch’at pol sucedar l’è dventar la mei persona ch’at po
|
la memoria ad l’òm l’è ‘n instrument maraviglios, ma ‘l sbaglia
|
la moda, cioè na menada in dal canbiament
|
la mort la sa sconta col continuar a vivar
|
la mort l'è na perfesion,ch l'as pol veragh sol s'as mor
|
la mort l’è na gran bruta roba, ma la sares ancor pegio saver da vivar par senpar e ‘n poder mai morar
|
la mort, da par lè, l’à sénpar copà tant da men che i òm
|
la mort, fin incò,l'è la roba pusè ciòsa ch'abia inventà la vita
|
la nasion ch’la roina la sò tera l’as roina
|
la natura umana l'è chla roba ch'l'at fà maledir al pedon intant ch'at guidi e quel ch'al guida la machina intant ch'at sè a pè
|
la necesità l’an gh à mia lege
|
la noità l’è la roba pusè vecia ch’agh sia
|
la nostalgìa ‘n l’è pu quela ‘d na vòlta
|
la nostra libertà la dipend dala libertà da stanpa, s’at limiti quela at limiti la libertà
|
la pace an l’è mia ‘n ragal che al Signor al fa ai om, ma l’ è an regal che i om is fa tra d’ lor
|
la pace dla tò anima l’è indispensabile par conbatar al teror che quei ch’i gh à grand ‘interes i dropa par far dventar mata la gent
|
la parola a l’è metà da chi parla e metà da chi scolta
|
la patatine frite a i è la creasion pusè spiritual dl’inteligensa parigina
|
la paura da restar ad par tì l’è pusè grosa che la paura da star insiem. Ecola parchè as maridema
|
la pegio pace l’è senpar mei che la guera pusè giusta
|
la poesia la m’agh vol par poder dir quel ch’as pol mia dir
|
la poesia la sonta vita ala vita
|
la poesia l’è conpagn al pan, da tüti
|
la poesia l’è l’art da far star al mar in d’an bicer
|
la politica a l’è l’art da sercar an problema, cataral, capiral mal e metar in pratica mal la solusion sbagliada
|
la politica a l’è l’art par far in manera che la gent la s’interesa mia da quel ch’agh dovres interesar
|
la politica an l’è mia l’arte dal èposibol. A vœl dir sernir tra ‘l disastar e ‘l schifos
|
la politica ch’l’è l’art ch’la s’ocupa dla ròba püblica l’è fata dai politich ch’i è di artist in di interes privà
|
la politica e le sort a dl’umanità i è in man a om sensa grandesa e ideai. I om che dentar da lor i gh à la grandesa i n’as met mia in politica
|
la politica i la pensa al second püsè antich mester dal mond. Dle volte a pensi ch’al somilia püsè al prim
|
la politica la gh à da èsar fata con li man nete
|
la politica l’è esar bon da paregiar quei ch’a vol vegnar dentar e quei ch’i’n vol mia andar fora
|
la politica l’è la nobile arte d’otegnar di voti dai povrèt e besi dai sior con la promesa da contentari tüti
|
la politica l’è la sesion spetacol a dl’industria
|
la politica l’è na guera sensa sangue, invece la guera l’è na politica con sangue
|
la ponpa la roìna i sior e la fa dventar pusè povrèt i povrèt
|
la prefasion l'è la part pusè inportanta d'an libar: I la les anca i critich
|
la prima fantasia dal “management” l’è la convinşion d’eseragh. La seconda che veragh suces a vœl dir esar bon da far
|
la Prima Lege dal Giornalismo a l’è quela da confermar i pregiudisi ch’a gh è sa putost che daragh contra
|
la prima mafia da conbatar l’è quela ch’l’è déntar da nüàltar.La mafia sem nüàltar
|
la prima metà dla vita l’è roinada dai genitor, cl’altra metà dai fiœi
|
la prima roba che na dona la fa quand la vol che ‘n om agh vaga a drè l’è quela da metaras a corar
|
la propaganda l’è na part a dl’art dla bosìa ch’la consist in dl’inbroiar quasi dal tut i amich ma gnanca an po i nemich
|
la propietà in man da pochi l’è na maledision par l’ümanità
|
la proprietà l’è na trapola, quel ch’a credema da veragh, as ghà
|
la prudensa l’è na vecia siora schifosa sitela ch’agh fa la cort sol chi è bon da far gninte
|
la publicità la gh à le üniche verità ch’as pœl leşar insima a on giornal
|
la publicità la s’podres definir la siensa da fermar l’inteligenza dl’om par al tenp da far besi
|
la punision l’a gh avres da servir par far dventar pusè mei quel ch’al punis
|
la pusè bela tacada , in tanti romans, a l’è ‘l band che le persone dal romans i è tute inventade
|
la pusè cativa vendeta ad na dona l’è restar fedel a ‘n om sol
|
la pusè granda specialisasion, l’è la pusè granda ignoransa
|
la pusè mei manera par faras ciavàr l’è quela da credaras pusè furb che chi atar
|
la qualità d’an libar la dipend da chi ‘l la les
|
la ragion a dl’educasion a l’è canbiar na testa voda con na testa ch’la capis
|
la ragion par laorar l’è quela da guadagnaras al tenp par esar libero
|
la rasa bianca a l’è al cancar a dla storia umana; le e le ad par le, con le so idee, le so invension
|
la raşon dla nostra esistensa l’è metar d’acòrd la gran bela opinion ch’agh ema da nüàltar con le robe oribili che chi àltar i pensa da nüàltar
|
la realtà l’è cla roba che quand a t’agh credi pü l’an svanis
|
la religion a l’è al capolavor a dl’art da domar i nimai, parchè la maestra la gent insima a cme la gh à da pensar
|
la religion la gh è da quand al prim fürob l’à catà al prim semo
|
la richesa di povret l’è in di fioi, quela di sior in di genitor
|
la roba pusè democratica dal mond ‘l è al vocabolari. ‘L è l’unich ben ch’ a gh ema in comun
|
la roba pusè inportant par an capo da stato l’è esar dur ad conprendonio, e mia senpar a s’agh ries
|
La roba sola ch’la tegn distant ‘l om da quel ch’al vol a dla vita ad solit l’è sol la volontà da tentar, la forsa da credar ch’as posa far da bon
|
la sagesa in dla vita la stà in dal fat da tirar via quel ch’a n’an servis par vivar
|
la sapiensa la gh à da sponciar i om a insognar robe tanto ‘lvade da faragh dasmengar l’insogni in dla manera da sercarle
|
la satira politica l’è gnida vècia da quand a Kisinger i gh à dat al Nobel
|
la seinsa l’è tut quel ch’as pol senpar discutar
|
la senplicità l’è la forma dla vera grandesa
|
la siensa l’an servis atar che a dimostrar quel ch’à conosì prima l’istint
|
la siensa l’è ‘l simiteri dl’idee morte
|
la siensa ‘n l’è mia perfeta, ma ‘n vœl mia dir ch’at gh è bisogn a dla religion
|
la sinistra l’è an mal ch’at po cetar sol par al fat ch’a gh è la destra
|
la so cosiensa l’era neta; difati an la dropava mai
|
la società l’agh pol esar solament s’la ‘s basa insima a gentilese bosiasdre, basta però, che nisun al diga quel ch’al pensa par fil e par segn
|
la sola verità l’è in dl’istint
|
la solidarietà l’è la teneresa dla gent
|
la soşietà l’è permisiva in dle robe ch’le costa gninte
|
la speransa d’on guadagn disonest l’è l’inisi dla roina
|
la speransa l’è bona cme colasion, ma cme sena l’è scarsa fort.
|
La spiegasion dal fat che al dì d’incò la gent l’è senpar pusè ignoranta, a l’è ,che propria al dì d’incò, tuti i è bon da lesar a e da scrivar
|
la stanpa la ‘n vol mia informar i letor, ma convinsari ch’l’è drè informari
|
la storia dl’om, tra vita e mort, l’è anbigua .An savema gnanca sa sema nuantar i padron dal nostar destin
|
la storia d’amor ideale l’è quela par posta
|
la storia la s’insegna che om e nasion i ‘s conporta con finesa sol dopo chi à proà tut al rest
|
la storia la s’insegna che quand la gent la ‘s n’incors dle brute robe, la ‘s met d’acordi par fermarle
|
la tele l’è n’invension ch’l’av permet da farav godar in ca da gent ch’a lasaresi mai vegnar déntar
|
la television la gh à la forsa d’an leon, la television l’an gh à paura da nisun, la television la t’indormensa conpagn an coiòn
|
la television l’à fat tant par al studi di mat, tant parchè i à fat conosar e tant par le so necesità
|
la television l’è al spec indoa as riflet la sonfita da tüt al nòstar sistema da cültura
|
la television l’è l’unica medsina par dormar ch’l’as tos par i oc
|
la television l’è pusè interesant che mia le persone. S’an fos mia acsita, gh avresom da veragh dla gent in tuti i canton da cà
|
la television ‘l è al prim saver democratich da bon, al prim saver par tuti e tgnida su da quel ch’a vol la gent. La roba pusè tremenda l’è saver quel ch’la vol la gent
|
la tera a l’è di sò padron, ma le so belese da vedar a chi è bon da considerarle
|
la tera la gh à na pel, e sta pel la gh à dle malatie. Una da queste l’as ciama 'om'
|
la tradusion l’è n’esperiensa ch’at fa e la t’obliga a na letüra, la püsè lenta ch’agh sia, quasi s’at pasesi a pe tüt al post dal scrit, con le so valade, le so pianüre e le so montagne
|
la tropa presia in dal sdebitaras d’an piaser l’è na manera da esar ingrat
|
la vecia menada che la cultura par tuti la gh abia da esar fata par gent da unds’ani l’è d’ sicur na vacada. Par tradision, l’età giusta l’è davsin ai quatordas
|
la vera elegansa moral l’è l’art da travestir le propie vitorie conpagn s’le fœs sconfite
|
la vera filosofia l’è inparar incor da nœv a vedar al mond
|
la vera ignoransa ‘n l’è mia mia saver le robe, ma mia volerle saver
|
la verità insima a le intension ad ‘n om le ‘s capis mia a dmandargal
|
la verità la sta mia sol in ‘n insogn, ma in tanti
|
la verità l’an danegiarà mai na causa giusta
|
la verità l’è al valor pusè inportanr ch’a gh ema. Tgnemla da cat.
|
la verità l’è ‘d dentar. Gh ema mia da sercarla foras da nuantar e gnanca volerla realisar con la violensa contra gent ad fora
|
la virtù di genitor a l’è na gran dota
|
la vita an l’è àltarche na serie da figüre dla ment, an gh è mia diferensa tra quele nate dale robe vere e quele invece nate da inson segret, e an agh è mia ragion da dir che le prime i è püsè vere dle seconde
|
la vita la ‘s capis sol dal dadrè, ma la ‘s viv in dl’andar avanti
|
la vita l'è 'n discors mia fnì
|
la vita l’à fnì desar na barseleta, par mì; am godi pù
|
la vita l’è al racont d’on deficiente, pien da bordel e furia che po ala fin an al significa gninte
|
la vita l’è cmè sonar al violin in mesa a la gent, intant ch’a s’è drè inpararal a sonaral
|
la vita l’è meraviliosa sol s’as gh à mia paüra
|
la vita l’è na scola da probabilità
|
la vita l’è n’opera da teatar indoa as fa mia prœe.Alora canta, siga, bala, ridi, e fa tüt quel ch’at pœ prima ch’a cala la tenda e al fnisa al sèpetacol sensa ch’i aplaudisa
|
la vita l’è quel ch’at capita intant ch’at fe di proget
|
la vita l’è ‘n ceso. Quel ch’an tirema fora a dipoend da quel ch’a gh ema mis dentar
|
la vita ‘n l’è mia quela vivida, ma quela ch’as ricorda e conpagn la ‘s ricorda par contarla
|
lasat guidar dal putin ch’at sè sta
|
lasè lì da lèsar cmè fà i pudlet par godaras, o i anbision par istruiras. No, lesì par vivar
|
le anime grande i è bone di pusè gros visi cme dle pusè grose virtù
|
le banche i è stade inviade in dl'ingiustisia e nate in d al pecà. I bancher i è i padron dla tèra. Sa gh la portè via ma gh lasè al poder da far besi con on colp da lapis i gh avrà tuti i besi par riconprarla. se invece agh portè via sto poder, tute le gran richese conpagn le mie, le sparirà cme è giust ch'a sia. questo, alora, al sarà on mond pusè mèi, indoa è pusè bèl vivar. Ma sa volì restar servidor di bancher e pagarla sta servitù alora lasegh al permes da far besi
|
le boşie i è na roba ch’l’agh vœl par cetar mei la vita
|
le cadene dal matrimoni a i è tanto pese che par portarle bisogna esar in do; dle volte in trì
|
le conferense par al disarmo i è conpagn le esercitasion contra i incendi chi fa quei ch’inpisa i fogh
|
le copie d’incœ le sa mia quanta riconosensa la gh avres da veragh vers la television. Na volta con al cpnpagn a gh era anca da parlar
|
le do parole püsè bela dla lengua inglesa i è ‘asegn alegà’
|
le done a i è bastansa basamdàie parchè tuti i fioi i pol dir convint che sò madar l’era na santa
|
le dòne le ciapa sènpar la forma dl'insogn ch'a gh pias pusè
|
le done le fa al sent par sent da quel ch’le dis, i òm invece i ‘s ferma al sinquanta par sent
|
le done le gh à da far le robe dò volte mei che i om, par esar giudicade brave la metà. Par fortuna an l’è mia dificoltos
|
le done le ‘s vol ben par i nòstar difèt. S’ agh n’ema bastansa, le ‘s perdona tut anca l’inteligensa
|
le done…an gh è gnint che gh tira, an conpliment al li a fa scapar
|
le ela la signorina Smith, la fiola dal bancher milionari Smith?No? la ma scusa par an moment ea credì d’esaram inamorà da le
|
le fabriche par far i armi le iuta a conbatar la disocupasion?
|
le idee a i è cmè i pùlach, le salta da na banda a ch’l’atra ma ‘n le pia mia tuti
|
le idee i è püsè potenti di armi: S’an lasema che i nostar inimich i gh abia di armi, parchè gh avresom da lasar ch’i gh abia dle idee?
|
le idee i è püsè potenti dl’atomica
|
le ilusion le dura ancora a dispèt dla ragion e dal saver
|
le legi i è tlarine che le mosche grose i a sfonda, invece i moschin i gh resta tacà
|
le lingue conpagn le religion, le viv par i eresie
|
le me idee insima al’abort i è on po’ svergolade dal fat che mi son al setim da nœf fiœi
|
le ment creative a i è da senpar famose parchè i è bone da vivar anca sota la peggior educasion ch’as posa daragh
|
le nasion pusè grande le s’è senpar portade da delinquent. Le picole da putane
|
le nedre le fa i ov in silensi. Le galine invece le starnasa cmè le danade. Al risultà a ‘l è che tuti i magna ov da galina
|
le nostre vite le fnis quand le tas dadnansi a le robe ch’le conta da bon
|
le parole a i è mia fate dai cadèmich in dle cadèmie ma da la gent, par strada. Chi fà i vocabolari i ià cuca, quasi senpar trop tardi e po dopo i à met in fila e in ordan alfabètich , e tante volte quand ormai le vol pù dir quel cha s’intendeva quel ch ‘al li ea dite
|
le parole a i è tut quel ch’a gh ema
|
Le parole ch’le dventa famose le fa dventar povreta la lingua
|
le parole i è conpagn le monede, una la val tante e tante le ‘n val conpagn una
|
le parole le conta si è poche
|
le paròle le gh ha al valor ch’agh dà quel ch’al li a scolta
|
le parole pusè antiche e curte- sì e no- le gh à ‘d bisogn dla masima atension
|
le persone civilisade l’è ‘n pol mia sodisfar i so istinti sesuali dal tut sensa l’amor
|
le risposte ch’le conta i è quele ch’le fa domande nove
|
le robe ch’a savema mei a i è quela ch’ema mai inparà
|
le scoperte le iuta mia al ters mond ma le fa cresar le ingiustisie
|
le stese parole dite da boche diverse le ciapa an senso divers fin anca al contrari
|
le storie a i è i nostra insogn. E i nostra insogn a i è la vita
|
le strìe le gh è pü da quand ema lasà lì da brüsarle
|
le tentasion al contrari dle bone ocasion l’et capita senpar n’atra volta
|
le verità ch’le conta, ala fin fin le resta do o tre: quele ch’at à insegnà tò madar da pütin
|
le vitorie contra li doni le s’otegn sol col scapar via
|
leşar conpagn a m’intendi mì, vœl dir pensar con profondità
|
lesar l’è conpagn tradur, parchè i fat da do persone diverse ‘n le sarà mai conpagne. An cativ letor ‘l è conpagn an cativ tradustor. Par inparar a lesar in dla manera giusta la sapiensa la conta men che l’istint
|
lesi al giornal da corsa, l’è l’unica fantasia ch’am concedi
|
li religion i è conpagn pisafœch. Pra brilar le gh à ad bisogn dal scür
|
li tradusion (conpagn le moier) mia senpar i è oneste, specie s’le gh à quel da bon
|
loa mort a l’è quèl ch’an gh ema d’averagh paura, parchè fin ch’agh sema la mort la gh è mia, e quand gh è la mort nuantar agh sema pù
|
lu sior l’à capì gninte parchè l’è na persona normal. Na persona normal l’è an mostar, an delinquent pericolos, rasista, schiavista e ch’an sa ne da ti ne da mi
|
l'amor a l'è pù an piaser quand i la sà tuti
|
l'amor 'l è curt, al dismengaras 'l è longh
|
l'amor 'l è eteran, fin ch'al dura
|
l'amor 'l è la fumana ch'l'as fa su col vapor di sospir
|
l'anbasiador ‘l è ‘n òm onest ch’I la manda a dir al fals al’estero par al ben dal so paes
|
l'art l'è la magìa liberada dala boşia d’èsar verità
|
l'art l'è 'n investiment da besi, la cultura l'è na scusa
|
l'è mia facil dir chi è pusè carogna, se i nemich con le pusè cative intension o i amich con le bone
|
l'è propria parchè l'umanità la 'n savea in dua l'andava ch'l'à catà la strada giusta
|
l'è recesion quand chi 't conosi al perd al post, l'è depresion quand t'al perdi ti
|
l'educasion l'è na gran roba però, ogni tant l'è mei ricordaras, parchè nisun a tl'insegna
|
l'ignoransa l'è la pusè bel font da felicità
|
l'inper di ingles a ‘l è nat par la disperasion da tuta na generasion ch’l’à sdasà tut al mond in serca da quel da bon da magnar
|
l'inportant 'n 'l è mia aver tante idee, ma vivaran una
|
l'om 'l è an scoler, al dolor al sò maestar
|
l'ùltim dì a dl'an 'l è mia l'ùltim dì dal tenp
|
l'unica roba ch'la t'insegna l'esperiensa l'è che l'esperiensa la t'insegna gninte
|
l’ òm ‘l è ‘n nimal ch’al ragiona ma ch’al perd al control apena al gh avres da conportaras a seconda dla ragion
|
l’adman di putin l’è senpar incò, adman a sarà tardi
|
l’america l’è an paes ch’a n’al sa mia in dua l’è drè ‘ndar, ma l’è pusè che decis da rivaragh prima ch’as posa
|
l’amicisia l’è an marcà sensa interes tra conpagn, l’amor an brüt raport tra padrton e servidor
|
l’amicisia l’è fata da lealtà, mia da fedeltà strasina
|
l’amor an ‘l è àltar che ‘n trüch contra ‘d nüàltar par sicurar la disendensa
|
l’amor as fa mat, al matrimoni bech, l’amor da patria semi e cativ
|
l’amor da patria an al conos i confin da chi àltar
|
l’amor ricanbià tra chi insegna e chi inpara ‘l è al prim e al püsè inportant scalin ch’at porta al saver
|
l’amor ‘l è on castigh. Sema punì parchè ema mia vœlì restar ad par nüàltar
|
l’amor ‘l è quel ch’a capita a ‘n òm e a na dona ch’i ‘s conos mia
|
l’an gh è mia na strada par riar a la pace: La pace l’è la strada
|
l’anim a dl’om an al par mia fort e virtuos cme quand al rinuncia a vendicaras e ‘l è bon da perdonar
|
l’anima libera l’è rara, ma quand at la vedi ‘t la riconosi, par prim parchè t’at senti ben, pran ben, quand at a gh sé davsin o at se con le
|
l’aocat l’è al socio natüral dal bancher
|
l’aqua la parla sensa mai fermaras ma la ‘s ripet mai
|
l’ariv al è ‘l pàrtar
|
l’art a l’è na busìa che però l’as fa capir la verità
|
l’art an l’è mia an spec par vedaragh dentar al mond, ma an martel par smartlaral
|
l’art dal bon vovar e dal bon morir i è la stesa roba
|
l’art la tira via da l’anima la polvar ch’as bina sü tüti i gioran
|
l’art l’è na ciamada ch’agh rispond tropa gent mia ciamada
|
l’art par vinsar la s’inpara quand as perd
|
l’ator a l’è an busiadar sincer
|
l’è da bon na gran bruta roba che la gent la vaga in gir a diras da drè dla schena, robe che po in realtà i è vere da bon
|
l’è dificil negar la verità conpagn nascondarla
|
l’è l’anima ch’at gh è da cnbiar, mia al cel ch’ay gh è ‘d sorvia
|
l’è mei saver robe ch’an serv a grinte putost che grinte dal tut
|
l’è men pegio strolicar in dal dubi, che esar tranquii in dl’eror
|
l’è na guèra da clas, la mè clas la vins, na ‘n l’an dovrìa
|
l’è na perversion ch’la ecita: al bisogn da far quèl in men tenp da quel ch’agh vores
|
l’è n’otima manera da ragionar credar in quel che ‘n artista al fa, invece che quel ch’al dis a dle so opere
|
l’è pròpia dl’òm sensa speriensa mia credar in dla fortüna
|
l’è relişon anca credar in gninte
|
l’è sta pasion par i libar ch’la m’à fat adventar la pusè sapienta ignoranta dal mond
|
l’economia dal marcà la va ben, ma mia la società da marcà
|
l’economia dal mond l’è la pusè organisada espresion d’avans da galera. I soget internasionai chi controla al valor di besi, i marcà e i prestit i è di lasaron mondiai contra i paes pusè povret e contra i povret da tut al mond in manera talment cancara da far vargognaras al pusè espert sasìn da stò mond
|
l’educasion l’è incorsaras pian pianin ch’a sema ignorant
|
l’educasion l’è la manera chi gh à i gemitor par padsaragh i so difet ai fioi
|
l’educasion l’è la manera ch’l’as permet da rivar a livei senpar püsè alt di pregiudisi
|
l’era acsita bèla che i gh ea vietà da vicinaras ala Tor da Pisa
|
l’esensa dl’aritmetica l’è in dla so libertà
|
l’esperiensa a l’è al petan ch’l’as dà la vita quand sema dventà plà
|
l’esperiensa l’è cla bela roba ch’l’at permet da capir ‘n eror propria quand at sé drè rifaral
|
l’esperiensa l’è conpagn an bigliet a dla loteria conprà dopo l’estrasion
|
l’esperiensa l’è na bona scola. Ma la costa cara
|
l’esperiensa l’è na fiama ch’l’an fa mia luce s’l’an brusa mia
|
l’età dal pütin la gh à na so manera da vedar, da pensar, da sentar chi è sue, an gh è gninte da püsè stüpid che volerle canbiar con le nostre
|
l’età par mi l’an conta gninte. ‘n pos mia dventyar vèc, son adrè ch’a laori. A sera vèc quand gh ea vint’an e seri disocupà. Finchè ‘s laora as resta senpar soan
|
l’Europa la dventarà quel ch’l’è şa, on promontori dl’Asia? O se no, la restarà quel ch’la par: na part speciale dl’ünivers, la perla dla sfera, la ment d’on gran corp
|
l’idealismo al cres in proporsion direta a seconda dla nostra distansa dal problema
|
l’idealismo l’è na camisa bela che i sior politich i ‘s met adòs ‘d soravia dla so smania da poder
|
l’ignoransa dla gent la dipend dal fat d’averagh na risposta par ogni roba. La sagesa dal romans la dipend dal’averagh na dmanda par ogni roba
|
l’ignoransa l’è la madar a dla felicità e dla beatitudine da far a l’amor
|
l’ignoransa l’è pusè davsin a la verità che al pregiudisi
|
l’ignoransa pusè grosa l’è quela dla propria ignoransa
|
l’imaginasion an l’è altar che al früt a dla memoria
|
l’incantament: na manera par sntaras rispondar da sì sensa aver dmandà gninte da precis
|
l’incertesa l’è na malgarita in dua a n’as fnis mai da tiraragh via le foie
|
l’infelicità l’as pœl definir la diferensa fra quel ch’a sema bon da far e le nostre speranse
|
l’Inghiltera l’è l’unich paes in dua è pusè pericolos magnar che far a l’amor
|
l’inimich al camina ala nostra testa
|
l’inpocrisia l’è an regal che ‘l visi agh fa a la virtù
|
l’inteletual a ‘l è an sior ch’al fa rilegar i libar ch’l’à mia let
|
l’inteligensa l’an ‘s rend mia sol pusè rasionai, ma anca pusè pericolos
|
l’inteligensa l’è na particolarità morale
|
l’istint da sasinar, tra tuti chi atar, l’è dentr’a l’om. I va insiem om e mort, om e crudeltà, om e sangue. An l’è mia bel ma l’è acsì
|
l’Italia l’è adrè a smarsir in an star ben ch’l è egoismo, deficensa, ignoransa, bagolòs, esar basamdaie: far in manera da iutar sto marsum al di d’incò ‘l è al fasismo
|
l’obediensa a l’è an visi ch’a fa senpar tant comod cedaragh
|
l’om ‘l è senpar pront a morar par n’idea, basta ch’alla capisa mia
|
l’om an sa mia pusè robe che le bestie, ansi ‘n na sa ‘d men. Le bestie le sa quel ch’le gh à da saver. Nuantar, no
|
l’òm che a sinquant an al ved ‘l stes mond ch’al vedea a vint, l’à strüsià trent’an a dla so vita
|
l’òm ch’an al les gninte da gninte al sa püsè e mei da quel ch’an al les altar che i giornai
|
l’om dal terrs cileni al gh avrà la cultura da Bush l’onestà da Berlusconi e la bontà da Putin
|
l’om pusè sior ‘l è quel ch’al gh à la manera da godaras a pusè bon marcà
|
l’òm püsè sior, ‘l è quel ch’as contenta da poch, parchè la sodisfasion l’è la richesa ch’l’at da la natüra
|
l’operaio al dventa tanto püsè povret, quant püsè al produs
|
l’osenità ‘n l’è mia le sporcaciade, l’è che na persona la posa morar da fam
|
l’ultma ilusion l’è la convinsion d’aver pers ogni ilusion
|
l’umanità la gh à da far fnir le guere, se nò le guere le farà fnir l’umanità
|
l’umanità l’è quela ch’l’è, al problema l’è mia canbiarla ma conosarla
|
l’unica felicità dal mond l’è cominciar. ‘l è bel vivar parchè vivar ‘l è cominciar, senpar in ogni moment
|
l’ünica funsion dle previsioni economiche l’è quela da far capir che l’astrologia la ‘s gh à da rispetar
|
l’ünica lota ch’as perd l’è quela ch’la ‘s lasa lì
|
l’ünica manera che ‘n reporter al gh avres da veragh par vardar an politich la dovria esar dal’alt al bas
|
l’ünica manera par esar sicür da star ad par tì l’è quela da ferir tüti, a incominciar da quei chìagh volema ben
|
l’ünica manera par mia far capir a chi àltar i nostar limiti l’è quela da mai sercar da superari
|
l’unica manera par salvar la so cultura l’è quela da cetar da ris-ciarla
|
l’unica manera par star san l’è magnar quel ch’a volema mia, bear quel ch’as pias mia e far quel ch’as piasares mia far
|
l’unica tendensa dal cine al dì d’incò l’è quela da far besi
|
l’ünich padron al mond ch’a posi cetar ‘l è la me cosiensa
|
l’utopìa l’è al’orisont. S’agh vaghi davsin do pas le la s’alontana da do pas. S’an faghi dies,l’orisont al s’alontana da dies. Posi caminar fin a stufaram ma gh riarò mai. Alora a cosa servisla l’utopìa? A caminar
|