Ha chegar un día no que as imaxes han substituír ó home, que xa non precisará existir, só ollar. Xa non habemos ser seres vivos senón meros observadores
|
Había ser un consolación para a nosa fraqueza e a das nosas obras que todas as cousas perecesen co mesmo vagar co que se forman, porén, o crecemento é amodiño e o desgaste rápido
|
habiámonos envergoñar moitas veces das nosas boas accións se os outros visen tódo-los motivos que as orixinan
|
habiamos estar sempre namorados, é por iso que non habiamos casar nunca
|
hai adolescencias que espertan ós noventa anos
|
hai algo no que dicimos?
|
hai apenas un problema filosófico verdadeiramente serio: o suicidio
|
hai cousas que non se han de facer nunca, nin de día nin de noite, nin por mar nin por terra: por exemplo a guerra
|
hai dous xeitos de conquistar e escravizar a unha nación: unha é coa espada, a outra é coa débeda
|
hai dúas castes de homes, os xustos e mais os inxustos. Esta división vén feita polos xustos
|
hai flores por todas partes para quen queira velas
|
hai homes aos que o cabelo se lles torna cardoso, mais non por iso endurécelles el corazón, que segue áxil e forte, a bater con forza polas cousas bonitas de sempre
|
hai moitas maneiras de chegar; a mellor é non partir
|
hai moitas maneiras de fracasar, mais só unha de ter éxito
|
hai ocasións, sitios e contextos nos que a violencia, e polo tanto, o homicidio (a violencia levada ó extremo) se torna forzosamente tanxíbel, presente, real
|
hai palabras que non debían empregarse máis ca unha vez
|
hai persoas que o saben todo, pero iso é o único que saben
|
hai por aí miles e miles de persoas que viven cun berro afogado de desesperación, que pasan longas e pesadas xornadas en traballos que detestan para poderen mercar cousas que non precisan e impresionaren a xente que non lles agrada
|
hai pracer nos bosques sen vereas, hai éxtase nunha costa senlleira, hai unha doce compaña onde ninguén arriva, no profundo mar, e música no seu barvo bruar. Non amo menos por iso ó home, pero si máis á natureza.
|
hai que abrir paso ás novas xeracións, máis ca nada porque se non se fai así, elas ábrense paso de todas maneiras
|
hai que xogar limpamente, sempre que se teñan boa cartas
|
hai só unha cousa peor no mundo ca que falen dun mesmo, e é que non falen
|
hai tantas leis que un non pode estar seguro de non acabar pendurado
|
hai um momento de éxtase que marca o auxe dunha vida e para o que alén del xa non pode elevarse. É este o paradoxo da existencia, este éxtase ven cando se está máis vivo e consiste no esquecemento total de que se está vivo
|
hai un xeito para descubrir se un home é honesto; preguntarllo. Se el di que si, é deshonesto
|
hai unha arma ainda máis perigosa que a calumnia: a verdade
|
hai unha cantidade terríbel de mentiras no mundo, e o peor é que a metade son verdadeiras
|
hai unha forma de enerxía mási limpa ca o sol, máis renovábel cá do vento: é a enerxía que non consumimos
|
hai unha lei para todos os políticos do mundo:cando teñas o poder non digas o mesmo que dicías cando estabas na oposición. Se o fixeres, has ter que conseguir todo aquelo que os demais coidaron imposible
|
hai xente tan pobre que só teñen diñeiro
|
haiche comunistas para os que seres anti-cominista é seres fascista. Isto é tan imcomprensibel como dicir que non seres católico é seres mormón
|
haiche portas cara o mar que se abren con palabras
|
haiche xente que había pagar por se vender
|
haivos dous tipos de televisión: a intelixente que fai cidadáns difíciles de gobernar e a imbécil que crea cidadáns doados de gobernar
|
has atopar máis sabedoría nos bosques e nas fragas ca nos libros. As árbores e as rochas hante aprender cousas que ningún mestre che dirá
|
has deixar que o medo á pobreza goberne a túa vida, e a túa recompensa será que comerás mais non vivirás
|
has ser amábel coa xente que atopes no teu ascenso porque os has de atopar outra vez cando baixes
|
has ser moi forte para amar a señardade
|
Hegel levaba razón cando dixo que aprendemos da historia que o home nunca pode aprender nada dela
|
hei sentir por miña nai o mesmo respeito que sinto por un ideal
|
hei ver todas as terras coma se fosen miñas e as miñas coma se fosen de todos
|
herexe non é o que queima na fogueira, herexe é o que a prende
|
herexía e só unha palabra máis para definir a liberdade de pensamento
|
historia: relato case sempre falso de acontecementos case sempre sen importancia, provocados por gobernantes case sempre pillabáns ou por soldados case sempre alpabardas
|
hogano, a xente culta ten máis ben obriga de semar dúbidas que de recoller certezas
|
Hollywood é un sitio onde che pagan mil dólares por un bico e cincuenta céntimos pola túa alma
|
