qand qus' dis razunér, l'è d'la morti
|
qualch'donc ch'l'àbia e' pudèr par un minùd a fa un dilètt
|
quan ch'u i e la sferza ad bisougn, la zenta a credd ma tot
|
quan c'us pensa a la morta tott a fa redd
|
quand ca deva da magné te purét, am disiva sent. Quand ca demandeva par che e' purét un'an da magné am disiva comunesta
|
quand ca mor qualch d'oun ca sogna ad noun, a mor ona perta ad noun
|
quand cl'un l'è sgudèbel ma noun, an sportem qualcousa ad lo ch'u'i é dintri da noun
|
quand c'a mort sarò, una soira, pirsouna a'na m pianzerà, a'n remanrò sutera, a ser'a vint ad libertè
|
quand c'a sint la zenta bet'al meni par unquèl, a'io pina ad lò. Par sintìrl siflé an' duvria fé eltri ca vivér de long
|
quand c'a tot'al zenti rasoun e midesim, u'i è niusciun c'a rasoun da bon
|
quand c'at ciapa e' disideri ad unquèl, tott' e mond conzoura par fe' scitt e' to disideri
|
quand c'a't ci te cunsens s'la masa, l'è oura c'a't firma a riflètar
|
quand c'la lengua a dventa merza, la zenta an crid te quel c'us corr, e us' aroiva ma la viulinza
|
quand c'l'om an a piò fema, froid e spavent; l'è scuntènt
|
quand c'on pòpul a n'a piò e couraz ad defendéss la propria lengua, l'è bon ad dvint scev
|
quand c'un om amaza ona tòigher, as' cema sport; quand c'la tòigher amaza l'om, a's cema firozia
|
quand ta selta ad gudès, ste' tenti c'unquèl t'ant schelchi e tiren de pid
|
quand' un' pensi gnenca piò, u'i sarà di gran stredi uverti all'om che vurà fe' un mond sa piò grazi
|
quei ca perla 'na masa, a dis gnint
|
quei ca scriv cum ca perla, enca quand ca perla ben, a scriv mel da bon
|
quel ca sia e' pichèd, indov'a sta e' dilèt piò grend, in quel ca fa e pichèd par e quatrèn, o quel ca pegha par fe' e pichèd?
|
quel ca vòl cmunzé on viaz ma la steli, bsogna ca'n sguerda in zoir a la zerca ad cumpagn
|
quel ca'n dmenda gnint, u s'aspeta tott
|
quel che da gost t'le banél l'è ch'u ié un fotìo
|
quel c'a fa sbiontér, t'la amour, l'è ch'è un dilit c'ab sogna ad cumpér
|
quel c'a viv par la parvinza a viv soul te mumènt
|
quel c'an'e perd gnint, il'a na masa ad temp
|
quel c'avém cumpagn l'è ca sem ciaschedoun advérs ma l'eltr
|
quel c'a'ma sbalòrgina ad piò d'l'America l'è la manira sa quela e ginitour obedèss m'è su fiol
|
quel c'l è sempar bon ad merveglierss d'la bleza u'n serà vicc de fatt
|
quel c'lè la rasoun par e paroloun? U'ì è sens de muliga, dindri ma quel
|
quel c'l'è ad modi un è fe' 'na masa, ma der d'l'amour d'in't e' mez
|
quèst a son i mèi prinzìpi. Si v'an'garba, a'i ò d'èltar
|
qvand ch'era un burdèl, a m'à dit ca tèl par l'eltr a putrèbb dvintèr prisidènt ma li Stèdi Unòidi. A cumènz a croid c'l'è vèra
|
qvel ca sia la roba c'a vuléss di', u'i é ona paroula sulmént par espròim, un verb sulmént par de' voida, e on agetiv par 'cnossés
|
qvèl ch'a sogna ma e dé a sà na màsa ad ròbi ch'u's scapòza ma qvèl ch'a sogna sultént ma l'nòti
|
qvèl ch'a vòj l'è ch'à tòtt dèbia èss zirculèr, e ch'an àbia gnìnt ad cuménz e gnénca ad fìn t'la fòrma, piò tòst ch'a qvèla àbia a dé e cunzét d'un tòtt insìm, qvèl d'la vòida
|
qvèl ch'a vòl mòv e mònd, pròima à mòv sé mìsmi
|
qvèl ch'un è òtil ma e futìj un è òtil giénca ma l'épa
|
qvèl c'an à l'imaginaziòn, an à l'èli
|
qvèst dségn a m'à vlù gnìnt piò ch'a zènq minùd, ma a i ò mìs sisènta an ma arvè a fé
|
